Οι βούρτσες θεωρούνται το πιο κινητό μέρος του ανθρώπινου σώματος. Χάρη στη μεγάλη αλλαγή στο εύρος κίνησης, καθίσταται δυνατή η εκτέλεση της καλύτερης εργασίας με τις μικρότερες λεπτομέρειες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να διατηρείτε τα χέρια σας υγιή ανά πάσα στιγμή. Σήμερα πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης της νεότερης γενιάς, παραπονιούνται για πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γίνεται τόσο δυνατό που ένα άτομο χάνει κυριολεκτικά την ικανότητα να κάνει τις συνήθεις κινήσεις.
γενικές πληροφορίες
Το ανθρώπινο χέρι μπορεί να χωριστεί σε τρία διακριτά τμήματα: τον καρπό, τον καρπό και τα δάχτυλα. Το μετακάρπιο αποτελείται από οκτώ μικροσκοπικά, ακανόνιστου σχήματος οστά. Είναι όλα διατεταγμένα σε δύο σειρές. Το μετακάρπιο αντιπροσωπεύεται από πέντε σωληνοειδή οστά, καθένα από τα οποία έχει βάση, σώμα και κεφάλι. Οι βάσεις συνδέονται με τον καρπό και οι κεφαλές σχηματίζουν αρθρώσεις με τις φάλαγγες των δακτύλων. Οι τελευταίοι, με τη σειρά τους, αποτελούνται από τρεις φάλαγγες. Η εξαίρεση σε αυτή την περίπτωση είναι ο αντίχειρας. Έχει μόνο δύο φάλαγγες.
Τα ανθρώπινα χέρια θεωρούνται εξαιρετικά ευαίσθητα και ταυτόχρονα ακριβή όργανα. Τα δάχτυλα είναι ακριβώς τα μέσα που επιτρέπουν συντονισμένες κινήσεις. Χωρίς αυτούς, η κανονική ζωή δεν είναι δυνατή. Όλες αυτές οι κινήσεις οφείλονται στην κινητικότητα των αρθρώσεων. Ωστόσο, λόγω της υψηλής καθημερινής δραστηριότητας, αυτή η περιοχή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αναπτύξει εντελώς διαφορετικές παθήσεις, μηχανικές βλάβες και τραυματισμούς. Ο πόνος στις αρθρώσεις στα δάχτυλα, κατά κανόνα, συνοδεύει αυτού του είδους τις παθολογικές αλλαγές. Η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση εξαρτάται αποκλειστικά από τον παράγοντα που προκάλεσε την εμφάνιση της δυσφορίας.
Κύριοι λόγοι
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων μπορεί να προκληθεί από μια μεγάλη ποικιλία λόγων. Ακολουθούν οι πιο συνηθισμένες παραβιάσεις:
- Αρθρίτιδα.
- Οστεοαρθρίτιδα.
- Θυλακίτιδα.
- Μηχανική βλάβη και τραυματισμός.
- Οστεομυελίτιδα.
Αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα αναφέρεται σε οξεία ή χρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων. Οι μεμονωμένες βλάβες των δακτύλων είναι πολύ σπάνιες. Κατά κανόνα, σε τέτοιους ασθενείς, η παθολογική διαδικασία επηρεάζει και άλλες αρθρώσεις. Ο αρθριτικός πόνος στην πληγείσα περιοχή χαρακτηρίζεται από ένταση. Προκύπτουν όχι μόνο με την κίνηση των δακτύλων, αλλά και σε κατάσταση ηρεμίας. Επιπλέον, στις περιοχές που πλήττονται από αρθρίτιδα, υπάρχει η εμφάνιση σοβαρού οιδήματος, αλλαγή στη συνήθη απόχρωση του δέρματος.
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Αυτή είναι μια ασθένεια του συνδετικού ιστού μολυσματικής και αλλεργικής φύσης, η οποία είναι κυρίως συστηματικής φύσης. Η ώθηση για την εμφάνιση αυτής της πάθησης είναι τα σοβαρά κρυολογήματα, το συχνό άγχος και η υποθερμία. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα ξεκινά με πόνο στην άρθρωση του δείκτη. Οι πληγείσες περιοχές πρήζονται, οι ασθενείς παραπονιούνται για πυρετό, αίσθημα αδυναμίας, ρίγη.
- Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Κατά κανόνα, αυτό το είδος παθολογίας αναπτύσσεται σε εκείνους τους ασθενείς που έχουν ήδη ψωριασικές εκδηλώσεις στο δέρμα. Αυτά είναι ξηρά φολιδωτά μπαλώματα με κοκκινωπή απόχρωση. Με την ανάπτυξη της νόσου, το δάκτυλο αποκτά μωβ απόχρωση και σχήμα σαν λουκάνικο.
- Ουρική αρθρίτιδα. Η ουρική αρθρίτιδα νοείται ως μια αρκετά συχνή ασθένεια που χαρακτηρίζεται από μεταβολικές διαταραχές, δηλαδή από πουρίνες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μια τέτοια πάθηση μπορεί να προκληθεί από την αύξηση του επιπέδου του ουρικού οξέος και την επακόλουθη εναπόθεση των αλάτων του απευθείας στους ιστούς των αρθρώσεων. Τυπικά, μια κρίση ουρικής αρθρίτιδας ξεκινά με σοβαρή ενόχληση στην άρθρωση του μεγάλου δακτύλου. Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, η παθολογία εξαπλώνεται σε άλλες αρθρώσεις. Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας εμφανίζονται συχνότερα τη νύχτα. Χαρακτηρίζονται από αύξηση της θερμοκρασίας γύρω από την πληγείσα περιοχή και έντονο πόνο. Η ασθένεια εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Μετά από λίγο, ο ασθενής μπορεί να βρει πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλα και των δύο χεριών. Τυπικά, η διάρκεια μιας τυπικής προσβολής της νόσου κυμαίνεται από δύο έως περίπου 14 ημέρες.
Οστεοαρθρίτιδα
Αυτή η ασθένεια σχηματίζεται ως αποτέλεσμα της διαδοχικής καταστροφής του χόνδρινου ιστού στην περιοχή της αρθρικής επιφάνειας. Στην περίπτωση αυτής της παθολογίας, η επώδυνη ενόχληση εμφανίζεται αρχικά μόνο μετά από παρατεταμένη σωματική άσκηση. Στη συνέχεια, με την εξέλιξη της νόσου, η ένταση του πόνου αυξάνεται, μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και τη νύχτα.
Η αρθροπάθεια των δακτύλων είναι ένα αρκετά κοινό πρόβλημα. Ακόμη και ασήμαντες ζημιές μπορούν να γίνουν ώθηση για την ανάπτυξή του. Στη διαδικασία ανάπτυξης της νόσου, τα δάχτυλα μπορούν να αλλάξουν το συνηθισμένο τους σχήμα, ενώ λυγίζουν στο πλάι.
Ριζάρθρωση. Με την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας, προσβάλλεται η άρθρωση που βρίσκεται στη βάση του αντίχειρα, η οποία συνδέει επίσης το οστό του καρπού με το μετακάρπιο οστό. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται λόγω της υπερφόρτωσης αυτής της περιοχής. Πόνος στην άρθρωση του αντίχειρα, οπτική παραμόρφωση των οστών είναι τα πιο κοινά συμπτώματα αυτής της παθολογίας.
Θυλακίτιδα
Η φλεγμονή των λεγόμενων αρθρικών σακουλών των δακτύλων, που συνοδεύεται από συσσώρευση υγρού στην κοιλότητα τους, ονομάζεται θυλακίτιδα. Αυτή η παθολογία χαρακτηρίζεται από οδυνηρές αισθήσεις στην πληγείσα περιοχή, την εμφάνιση οιδήματος, ερυθρότητα. Το κύριο σύμπτωμα της θυλακίτιδας είναι ο σχηματισμός στρογγυλού οιδήματος στην περιοχή της άρθρωσης, το οποίο χαρακτηρίζεται από απαλή σύσταση. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμο οπτικά.
Με παρατεταμένη πορεία, η θυλακίτιδα μετατρέπεται συχνά σε χρόνιο στάδιο. Σε αυτό το είδος κατάστασης, η εναπόθεση αλάτων στην πληγείσα περιοχή ενώνεται με τη φλεγμονώδη διαδικασία. Όλα αυτά, κατά κανόνα, προκαλούν πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλα.
Εάν η αιτία του προβλήματος είναι ένας τραυματισμός στο χέρι, τότε η παθολογική μικροχλωρίδα συχνά εντάσσεται στη φλεγμονώδη διαδικασία. Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για την ανάπτυξη πυώδους θυλακίτιδας. Συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας, πονοκέφαλο και αδυναμία σε όλο το σώμα.
Τραυματισμός και μηχανική βλάβη
Η μετατόπιση των οστών στις αρθρώσεις ονομάζεται εξάρθρωση. Τις περισσότερες φορές οι αθλητές πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα: έντονο οίδημα της πληγείσας περιοχής, παραμόρφωση της άρθρωσης και σύνδρομο έντονου πόνου.
Ο πιο συνηθισμένος τραυματισμός είναι η εξάρθρωση του αντίχειρα. Μια τέτοια αποστασιοποιημένη διάταξη τον εκθέτει κάθε φορά για οποιαδήποτε λάθος κίνηση. Ωστόσο, ο αντίχειρας χαρακτηρίζεται από μια ισχυρή συνδεσμική συσκευή και διακρίνεται από ένα ορισμένο όριο φορτίου, μετά την υπέρβαση του οποίου εμφανίζεται διάταση. Όλα αυτά συνεπάγονται μετατόπιση των αρθρικών επιφανειών.
Η πιο κοινή αιτία εξάρθρωσης του αντίχειρα είναι μια ατυχής πτώση σε μια ανοιχτή παλάμη. Είναι πολύ εύκολο να προσδιοριστεί η παρουσία αυτού του προβλήματος, καθώς η εξωτερικά επηρεασμένη περιοχή φαίνεται παραμορφωμένη. Ο έντονος πόνος στην άρθρωση του αντίχειρα μπορεί να επηρεάσει τις κανονικές δραστηριότητες, την εργασία και τον αθλητισμό. Το δέρμα σε αυτό το τμήμα, κατά κανόνα, αποκτά μια κοκκινωπή απόχρωση.
Οστεομυελίτιδα
Μια πυώδης διαδικασία που επηρεάζει τις αρθρώσεις και τους κοντινούς μαλακούς ιστούς ονομάζεται οστεομυελίτιδα. Αυτή η παθολογία αναπτύσσεται λόγω της διείσδυσης βακτηρίων στο σώμα, παράγοντας συνεχώς πύον.
Η οξεία οστεομυελίτιδα ξεκινά συνήθως με αύξηση της θερμοκρασίας έως και 40 βαθμούς. Η κατάσταση του ασθενούς επιδεινώνεται πολύ γρήγορα, η οποία προκαλείται από σοβαρή δηλητηρίαση του σώματος. Επιπλέον, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει τα ακόλουθα συμπτώματα: πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλα, ρίγη, απώλεια συνείδησης, έμετο.
Τις δύο πρώτες ημέρες, ο πόνος στα χέρια αυξάνεται σταδιακά. Οι ενεργές κινήσεις των δακτύλων είναι συνήθως αδύνατες. Η παθολογία εξελίσσεται ραγδαία, η οποία εκφράζεται με την εμφάνιση οιδηματικών φαινομένων στους μύες του χεριού ακόμα και του αντιβραχίου. Το δέρμα στην πληγείσα περιοχή γίνεται μοβ.
Διαγνωστικά
Η έγκαιρη αναζήτηση συμβουλών από έναν ειδικό, η διάγνωση, καθώς και η κατάλληλη θεραπεία - όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό της νόσου και την πρόληψη της περαιτέρω εξέλιξής της, την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών. Δεν πρέπει να αγνοήσετε τον πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων, καθώς ακόμη και μια μικρή παθολογία μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απώλεια κίνησης και να κάνει τον ασθενή ανάπηρο. Ενδέχεται να απαιτηθούν τα ακόλουθα διαγνωστικά μέτρα για τον εντοπισμό του προβλήματος:
- Ακτινογραφία χεριού.
- Εξετάσεις αίματος (κλινικές / βιοχημικές) και εξετάσεις ούρων.
- Προσδιορισμός της ποσότητας των πουρινών.
Ποια πρέπει να είναι η θεραπεία για τον πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων;
Ανεξάρτητα από την πραγματική αιτία της παθολογίας, η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και ταυτόχρονα να επιλύει τρία προβλήματα: θεραπεία της κύριας νόσου, αποκατάσταση της κύριας λειτουργίας του χεριού και ανακούφιση από τον πόνο.
Φυσικά, η καταπολέμηση αυτής ή εκείνης της ασθένειας εξαρτάται από τη φύση της. Σε κάθε περίπτωση, ο γιατρός συνταγογραφεί την κατάλληλη θεραπεία. Ωστόσο, η ανακούφιση από την ταλαιπωρία στο χέρι και η λειτουργική του ανάπτυξη υπόκεινται σε γενικούς κανόνες.
Για την ανακούφιση της δυσφορίας, η σύγχρονη ιατρική προσφέρει μια ποικιλία φαρμάκων. Τις περισσότερες φορές, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Για την εξάλειψη του πόνου λόγω αυτοάνοσων παθήσεων (για παράδειγμα, ρευματοειδής αρθρίτιδα), χρησιμοποιούνται γλυκοκορτικοστεροειδείς ορμόνες. Έχουν εξαιρετική αντιφλεγμονώδη δράση και παρέχουν την επιθυμητή ανακούφιση σχετικά γρήγορα.
Ειδικές αλοιφές που περιέχουν αναισθητικά συστατικά μπορούν να ενισχύσουν κάπως την επίδραση των φαρμάκων.
συμπέρασμα
Συμπερασματικά, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να αγνοήσετε τον πόνο των αρθρώσεων των δακτύλων. Η θεραπεία που προσφέρει η σύγχρονη ιατρική είναι τις περισσότερες φορές αποτελεσματική για την καταπολέμηση αυτού του προβλήματος. Το κύριο πράγμα είναι να αναζητήσετε έγκαιρα ιατρική βοήθεια και να υποβληθείτε στην απαραίτητη διαγνωστική εξέταση. Να είναι υγιής!